Nurkowanie rekreacyjne to rodzaj sportu jeszcze niezbyt popularny w naszym kraju, jednakże mający swoich gorących zwolenników ze względu na to, że dostarcza wielu wrażeń. Pasjonaci nurkują nawet kilkaset razy w roku. Zwykle zaczyna się od jednej próby, w ramach chęci zakosztowania czegoś nowego. Po jednym razie czasami rozpoczyna się niezwykła, trwająca całymi latami przygoda z podwodnym światem.
Jednakże, zanim rozpoczniemy nurkowanie, należy zaopatrzyć się w niezbędny sprzęt, który zapewnia bezpieczne i komfortowe schodzenie pod wodę.
Podstawowe wyposażenie
Do podstawowego sprzętu należy między innymi: skafander suchy lub mokry, butla, maska, fajka, płetwy i kamizelka ratowniczo-wyrównawcza. Do krótkiego, kilkuminutowego przebywania pod wodą wystarczy maska z fajką. Jednakże przed dłuższym nurkowaniem niezbędne jest zabranie ze sobą butli z powietrzem. Napełnia się ją za pomocą sprężarki.
Strój, który ma na sobie nurek najbliżej ciała, określa się mianem skafandra. Przykładem może być pianka czyli tak zwany skafander mokry. Jego wybór będzie zależał od tego, jaką temperaturę posiadają wody, w których mamy zamiar nurkować. Im zimniejsza woda, tym grubsza powinna być pianka neoprenowa. Do nurkowania w zimie najlepiej nadaje się skafander suchy, który nie pozwala na cyrkulację wody.
Kamizelka ratowniczo-wyrównawcza, której przykładem jest między innymi jacket, to obowiązkowe wyposażenie każdego płetwonurka. Jej zakładanie jest uregulowane przepisami. KRW jest niezbędna na wypadek nagłych sytuacji i niebezpieczeństwa podczas nurkowania. Pozwala wydostać się na powierzchnię wody i dryfować twarzą do góry. Ponadto umożliwia zmianę pływalności, nawet z ujemnej na dodatnią. W razie zasłabnięcia, utraty przytomności lub innych przypadków losowych, kamizelka ratuje życie. Wystarczy sobie wyobrazić na jakie głębokości nieraz schodzą nurkowie. Jakakolwiek awaria bez kamizelki może skończyć się tragicznie.
Nurkowanie a zdrowie
Generalnie osoba pragnąca nurkować powinna cieszyć się dobrą kondycją, zarówno fizyczną, jak i psychiczną. W praktyce jednak pewne schorzenia nie tyle całkowicie uniemożliwiają nurkowanie, co stwarzają mniejsze lub większe zagrożenie. Przed rozpoczęciem pierwszych prób schodzenia pod wodę wskazane jest przebadanie się między innymi pod kątem wrażliwości na zmianę ciśnienia związanego z zanurzeniem czy wytrzymałości na efekty zanurzenia.
Czasowo lub stale z nurkowania powinny zrezygnować osoby z chorobą dekompresyjną, niedokrwieniem mózgu, poważnymi chorobami układu oddechowego, ciężkim refluksem, niedrożnością jelit, poważnymi zaburzeniami psychicznymi, czy kobiety w ciąży. Oczywiście wiele schorzeń poszczególnych układów czy narządów nie wyklucza nurkowania całkowicie, lecz wiąże się ze względnym ryzykiem i zawsze należy mieć tego świadomość. Lekarz podczas przeprowadzania wywiadu na pewno szczegółowo zapyta nas o stan zdrowia, przebyte kiedyś choroby i obecne dolegliwości. Należy wtedy być zupełnie szczerym, ponieważ od tego zależy nasze bezpieczeństwo.
Pierwsze próby nurkowania mogą odbyć się niekoniecznie w otwartym i głębokim zbiorniku wodnym. Można zakosztować tego sportu w basenie, pod okiem instruktora nurkowania. Kiedy już zdecydujemy się na zejście do morza lub oceanu, za pierwszym razem lepiej nie nurkować głębiej niż na 10 metrów. Nim nasze ciało przyzwyczai się do nietypowej sytuacji, bezpieczniej jest pozostać w płytszej strefie. Zawsze też w grupie nurkujących osób powinna znaleźć się osoba bardzo doświadczona, która wie, jak zachować się w nieprzewidzianych sytuacjach. Osoby początkujące mogą zaś nurkować w ich towarzystwie.